Dziedzictwo kolonializmu: od klątwy surowcowej po pułapkę zależności

Kolonializmem nie są jedynie nowe granice, czy flaga – jest to przede wszystkim wyzysk strukturalny. Kolonizatorzy przenieśli do dawnych kolonii gospodarkę rabunkową: surowce wydobywano, a gotowe produkty sprzedawano z zyskiem. Tworzono monokultury lub kopalnie, ale niemal niczego poza nimi: brakowało przemysłu, edukacji, lokalnych instytucji. To była “gospodarka na eksport”- czyli bardzo szybkie zyski dla metropolii, ale znikome lub żadne perspektywy dla ludności lokalnej.  Czytaj dalej Dziedzictwo kolonializmu: od klątwy surowcowej po pułapkę zależności

Turecka dyplomacja w Afryce. Dwie dekady obecności. Cz. II

Afryka stanowi dla Turcji ważny punkt strategiczny z perspektywy politycznej  jak i gospodarczej. Współpraca Turcji z państwami o położeniu strategicznym (takimi jak Somalia, Egipt, państwa basenu Morza Śródziemnego czy RPA) umożliwia jej dostęp do kluczowych portów i wpływ na bezpieczeństwo szlaków morskich, umacniając tym samym jej rolę jako regionalnego, a nawet globalnego gracza.  Czytaj dalej Turecka dyplomacja w Afryce. Dwie dekady obecności. Cz. II

Turecka dyplomacja w Afryce. Dwie dekady obecności. Cz. I

W 2024 roku Turcja podpisała z Somalią umowę dotyczącą zapewnienia bezpieczeństwa wód terytorialnych i zaczątków somalijskiej marynarki wojennej. Umowa ta jest sygnałem rosnącej roli Turcji w Afryce oraz jej ambicji jako regionalnego mocarstwa. Aktywność Turcji w regionie zintensyfikowała się po zwycięstwie Partii Sprawiedliwości i Rozwoju (Adalet ve Kalkınma Partisi, AKP). Zwycięska partia w duchu dziedzictwa Imperium Osmańskiego stawiała na zwiększenie roli Turcji w regionie i na arenie międzynarodowej. Celem niniejszego artykułu jest syntetyczne przedstawienie rozwoju myśli strategicznej Turcji wobec Afryki i zwiększenia aktywności tureckiej dyplomacji w regionie. Czytaj dalej Turecka dyplomacja w Afryce. Dwie dekady obecności. Cz. I

Prawa człowieka w RPA

W teorii państwa afrykańskie powinny kierować się założeniami, które wynikają z Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka. Istnieje nawet dosyć istotna na kontynencie instytucja – Unia Afrykańska (UA), której członkami jest większość afrykańskich państw. Jednym z zadań UA jest właśnie monitorowanie i zapewnienie przestrzegania praw afrykańskich obywateli przez państwa członkowskie. Generalnie założenia UA w dużej mierze są podobne do założeń naszej Unii Europejskiej.  Jak to zazwyczaj bywa – założenia i praktyka znacznie się rozbiegają. Według Amnesty International zarówno łamanie praw człowieka jak i zbrodnie przeciwko ludzkości wciąż są dużym problemem na kontynencie.   Czytaj dalej Prawa człowieka w RPA